Wens! Make-a-Wish please!
Communicatie is voor elke organisatie van levensbelang. Bovendien is de wereld door technologische en economische ontwikkelingen een stuk ‘kleiner’ geworden. Communicatie is vaak een internationale, en daardoor interculturele aangelegenheid.
In dit onderzoek is gekeken naar de mate van directheid in verzoeken in het Nederlands en Engels en hoe deze per cultuur zijn aangepast. Hiervoor zijn de donatiepagina’s op de websites van de Make-A-Wish foundation uit Nederland, Groot-Brittannië en de Verenigde Staten vergeleken. Op deze pagina’s worden de lezers verzocht om te doneren.
Er werd al eerder onderzoek gedaan naar directheid in verzoeken in het Nederlands en Spaans. Er werd ook onderzoek gedaan naar directheid in het Duits en Engels. Würtz (2005) beschreef Groot-Brittannie en de Verenigde Staten als High-context culturen, waarin indirecte communicatie de voorkeur heeft.
Nederlanders blijken voorkeur te geven aan directheid in fondsverwervingsbrieven. Er is echter nog geen vergelijkend onderzoek gedaan naar Britse, Nederlandse en Amerikaanse persuasieve teksten op het internet. Aan de hand van negen strategietypen van verzoeken, opgesteld door Blum-Kulka e.a. (1989), is er per zin gekeken of er sprake was van een direct of indirect verzoek. Uit het onderzoek is gebleken dat Nederlandse donatiewebsites kiezen voor directe communicatie. Dit komt ook overeen met de culturele voorkeur. De Britse website maakt vooral gebruik van indirecte verzoeken, wat ook aansluit bij de voorkeur en de gewoonten uit Groot-Brittannië. Over de Amerikaanse tekst konden geen eenduidige uitspraken worden gedaan. Dat loont!
Blum-Kulka, S., House, J. and Kasper, G. (1989). Cross-Cultural Pragmatics: Requests and Apologies. In Dawn Archer, Peter Grundy (ed.), The pragmatic Reader (pp. 219-223). New York: Routledge.