Disneyland en Efteling: NL&EN
Mensen reizen tegenwoordig flinke afstanden om grote pretparken te bezoeken. Pretparken spelen hierop in door hun websites in meertalig te maken. Wij wilden onderzoeken in hoeverre attractiebeschrijvingen cultureel worden aangepast in een vertaling. Daarvoor hebben we de attractiebeschrijvingen beschouwd als productadvertenties. We hebben gekeken op welke waarden, zoals lol/belevenis en genot/ontspanning, werd ingespeeld en of hierin verschillen zitten tussen de originele teksten en de vertalingen. Daarnaast hebben we specifiek gekeken naar hoe de klant wordt benaderd aan de hand van een van de dimensies van House(1996): self/other reference. Dit hebben we gedaan door te kijken naar hoe vaak er in de teksten wordt verwezen naar de auteur (ik, ons etc.) en hoe vaak er wordt verwezen naar de lezer (jij, jouw etc.).
Uit ons onderzoek blijkt dat er weinig culturele aanpassingen worden gedaan op beide vlakken. Wel is er een verschil in hoe vaak waarden, relatief gezien, in de teksten voorkomen. In de originele teksten wordt meer nadruk gelegd op hoe leuk, spannend de attractie is dan in de vertalingen. We vermoeden dat het verschil niet wordt veroorzaakt door culturele verschillen, maar doordat er meer aandacht wordt besteed aan de originele tekst. In het kader van de globalisering zou in een vervolgonderzoek gekeken kunnen worden of dit geldt voor pretparken in het algemeen.
House, J. (1996). Contrastive Discourse analysis and misunderstanding: The case of German and English. In: Hellinger, M & Ammun, U. (eds.) Contrastive sociolinguistics. New York: Mouton de Gruyter. 345-361.