Spaanse en Nederlandse filmrecensies
In 2011 is de Spaanse film ‘La piel que habito’ in première gegaan en is sindsdien wereldwijd veelbesproken geweest. Aanleiding voor ons om te kijken hoe deze film gerecenseerd is in Spanje en in Nederland. In het onderzoek stond de volgende vraag centraal: Op wat voor manier verschillen Nederlandse en Spaanse filmrecensies en in hoeverre zijn die verschillen te plaatsen in de low-context en high-context dimensie? Hiervoor is er eerst gekeken naar wat recensies eigenlijk zijn en waar ze uit bestaan, daarna in hoeverre die verschillende kenmerken terugkomen in de Spaanse en Nederlandse recensies. Zo was er bij de Spaanse recensies bijvoorbeeld geen sprake van bondigheid terwijl de Nederlandse recensies juist kort en duidelijk waren. Vervolgens zijn de kenmerken van een low-context en high-context cultuur aan bod gekomen, zoals Hall en Nunez die beschrijven. In dit onderzoek zijn er drie kenmerken geselecteerd aan de hand waarvan we de vergelijking tussen het Spaans en Nederlands hebben gemaakt: is de tekst onpersoonlijk of persoonlijk, letterlijker of metaforischer, begint het met de kern of met details? Alle eerstgenoemden behoren tot een low-context cultuur en de laatstgenoemden tot een high-context cultuur. Het bleek dat de Nederlandse recensies onpersoonlijker en letterlijker zijn, beginnend bij de kern. Spanjaarden brengen informatie persoonlijker en metaforischer over, beginnend bij details. Deze resultaten laten zien dat Nederland een low-context cultuur betreft en Spanje een high-context cultuur.
Literatuur:
* Hall, E.T. (1976). Beyond Culture. University of Michigan: Anchor Press.
* Nunez C., Nunez Mahdi, R en Popma, L. (2007). Interculturele communicatie: Van ontkenning tot wederzijdse integratie. Assen: Van Gorcum.